Miroir, Miroir…

Back in business na een kort intermezzo wegens – uiteraard – examenverplichtingen. 2009 mag dan al wel enkele weken oud zijn, toch zie ik nog steeds mijn kans schoon om het nieuwe jaar – muzikaal – in te luiden. Raveslavehomie Cait heeft alvast de toon gezet door enkele party’s te droppen met een line-up om vingers en duimen bij af te likken en hier bij Raveslave gaan we gewoonweg op dat elan verder. Naast de soms vaak clichématige aangelegenheden die inherent gepaard gaan met de ‘feestdagen’, vind ik deze periode ook uitermate interessant omwille van de welgekende ‘lijstjes’ die gerenommeerde blogs en websites opstellen. Zo raad ik jullie nieuwsgieren aan een kijkje te nemen op Resident Advisor waar ze het jaar in stijl hebben afgesloten door de in hun ogen beste artiesten, tracks, albums… in een chart te gieten.

Naast enkele opmerkelijke nieuwe intreden, hebben de grootheden der aarde hun reputatie nadrukkelijk bevestigd. Zo staat Ricardo Villalobos op nummer een in het lijstje – van 100! – van de beste artiesten van het afgelopen jaar. Ricardo is uniek in zijn soort: mysterieus, crowdpleaser – en -teaser – futurist en romanticus! Geen wonder dat de Chileen in haast ieder lijstje in de top-3 opduikt.
Maar de hedendaagse muziekscene is nog talentvolle parkieten rijk, meer bepaald Dj Koze. De man staat op numero uno in de chart van beste track – I want to sleep – van 2008 en was ook hier bij de Raveslave crew gegeerd wild. 2008 was een jaar waarin de creativiteit op elektronisch gebied nauwelijks aan banden was te leggen, en niet alleen I want to sleep, maar tevens zijn Let’s love en Zou Zou waren daar het levende bewijs van. Toch heeft Koze mij dit jaar het meest weten te verrassen met zijn remixen. Zijn interpretatie van Sascha Funkes Mango Cookie zat zowat in iedere Djbag, gereserveerd voor hét piekmoment van de avond. Maar persoonlijk getuigde zijn remix voor Matias Aguayo’s Minimal van een nog hoger staaltje vakmanschap. De track was misschien niet zo dansvloergericht, maar die sound blies me gewoon omver. Klasse!



Voorts was 2008 niet alleen hoopgevend omdat alle klasbakken hun kunnen wederom geëtaleerd hebben, maar ook omdat de youngbucks, de vreemde eendjes in de bijt – up & coming – hun visitekaartje hebben afgegeven. Ik denk hierbij aan Brodinski, SIS, Azuni, Appleblim – het genre dubstep tout court – Dave Aju, Guillaume & The Coutu Dumonts… en vooral dOP. Hun wonky jazz house EP op Seuil’s label EKLO, getiteld I’m just a man, was een knaller van jewelste. dOP’s sound is zo puur en de Frenchies onderscheiden zich van de rest door hun diepzinnige lyrics, getuige deze zin: “I’ve been to lands, where birds feel better than the man”. En hun release voor januari is zodoende nog beter. Hun Blanche Neige staat nu al hoog genoteerd in de charts van menig topjock. Hét kippenvelmoment is natuurlijk wederom de tekst: het sprookje van sneeuwwitje gezongen door een zeemzoete Franse mannenstem. Een release om te koesteren.

Uiteraard maken deze aantekeningen slechts deel uit van een hele resem muzikale hoogtepunten, die hier onvermeld blijven, maar tevens een pluim verdienen. Daarom ben ik ook heel nieuwsgierig naar jullie highlights, ontdekkingen, platen die jullie wisten te ontroeren of eerder in trance van uitzinnige extase brachten, kortom: jullie best of. Posten die handel dus!