Cadenza Records en Luciano – 2 namen haast synoniem met de hedendaagse minimal/tech-house – komen naar buiten met hun eerste compilatiealbum Cadenza Contemporary 0.1 & Classics. Een dubbelaar die niet alleen de pure essentie van het label weerspiegelt, maar tevens een subtiele knipoog is naar wat in het verschiet ligt en zo alvast mede de toekomst omarmt.
De eerste CD – gemixt door Luciano zelve – omvat Cadenza’s afgelopen releases met daarenboven Luciano’s track Tonerres van het album No Model No Tool dat uitkwam op hun sublabel Cadenza Split Composition.
De ‘minimalguru’ steekt van wal met de kleurvolle housy tracks van respectievelijk Argenis Brito en Digitaline, gevolgd Petre Inspirescu’s psychedelische Racakadoom. De donkere winterslaap wordt dan plots verstoord door het funky trompetgeschal van L delay dat op zijn beurt weer plaats maakt voor Rhadoo’s Woa Ovuls. Stek 7 op het album is opnieuw voor Inspirescu met z’n bleepy Galantar dat op de voet gevolgd wordt door de ‘jungletrack’ Madre Tierra van Alejandro Vivanco. Eindigen doet Luciano in stijl met het diepe, ‘it makes you wanna move’ Fango van Pikayou en zijn eigen experimentele 12” Tonerres.
En de hoogtepunten blijven zich maar opstapelen op de tweede CD. Wat volgt is een overzicht van het repertoire aan wat men bestempelt als ‘classics’; vereeuwigd in de memoires van menig liefhebber van Cadenza’s sound. Woorden schieten tekort om de tracks te typeren, dus zal ik wijselijk de muziek voor zich laten spreken en jullie zelf op ontdekkingsreis sturen doorheen het ‘minimalwoud’.
Het prille begin en het denderende heden, – the beauty and the beast – vastgelegd op een CD.
Contemporary 0.1 & Classics is een mijlpijl voor het label en een must have binnen ieders platencollectie.
De eerste CD – gemixt door Luciano zelve – omvat Cadenza’s afgelopen releases met daarenboven Luciano’s track Tonerres van het album No Model No Tool dat uitkwam op hun sublabel Cadenza Split Composition.
De ‘minimalguru’ steekt van wal met de kleurvolle housy tracks van respectievelijk Argenis Brito en Digitaline, gevolgd Petre Inspirescu’s psychedelische Racakadoom. De donkere winterslaap wordt dan plots verstoord door het funky trompetgeschal van L delay dat op zijn beurt weer plaats maakt voor Rhadoo’s Woa Ovuls. Stek 7 op het album is opnieuw voor Inspirescu met z’n bleepy Galantar dat op de voet gevolgd wordt door de ‘jungletrack’ Madre Tierra van Alejandro Vivanco. Eindigen doet Luciano in stijl met het diepe, ‘it makes you wanna move’ Fango van Pikayou en zijn eigen experimentele 12” Tonerres.
En de hoogtepunten blijven zich maar opstapelen op de tweede CD. Wat volgt is een overzicht van het repertoire aan wat men bestempelt als ‘classics’; vereeuwigd in de memoires van menig liefhebber van Cadenza’s sound. Woorden schieten tekort om de tracks te typeren, dus zal ik wijselijk de muziek voor zich laten spreken en jullie zelf op ontdekkingsreis sturen doorheen het ‘minimalwoud’.
Het prille begin en het denderende heden, – the beauty and the beast – vastgelegd op een CD.
Contemporary 0.1 & Classics is een mijlpijl voor het label en een must have binnen ieders platencollectie.
1 opmerking:
yeah.. nice text
Een reactie posten